Kompany en Anderlecht: "Waar ging het mis?"

Alle kranten stonden er de afgelopen dagen bol van. Eerst met speculaties, daarna met geruchten, gevolgd door twijfels en op het einde van de dag zekerheid.
Ondertussen is het stof gaan liggen, hebben de spelers duidelijk gemaakt dat ze het er niet mee eens zijn en kunnen we even kijken waar en wanneer het precies is misgegaan.


1. Begin van het seizoen, uitschakeling tegen Vitesse
Bij aanvang van het seizoen zaten Kompany, Vandenhaute en Verbeke samen aan tafel.
Een van de punten in deze besprekingen was toen welke spelers overbodig waren. Eén van de namen op die lijst was Mohammed Dauda. Als dan enkele dagen later in de laatste twintig minuten van de cruciale wedstrijd tegen Vitesse Kompany Dauda inbrengt, kijken Verbeke en Vandenhaute verrast naar elkaar. Wanneer dan ook de Europese uitschakeling volgt, beginnen de eerste twijfels.

2. Dramatische maand november
Met één overwinning tegen Beerschot op acht wedstrijden is het bestuur allesbehalve blij. Het bestuur is echter van mening dat met de komst van Olsson en Raman de ploeg genoeg versterkt is om bovenaan mee te doen. Ze besluiten om een spelersdelegatie te polsen over het vertrouwen bij de spelers in de coach. Van Crombrugge, Refaelov en Hoedt worden bevraagd en staan als één blok achter hun coach. Meer nog, na de vergadering wordt dit voorval met alle spelers en de coach besproken. Het vertrouwen tussen bestuur en Kompany krijgt een grote klap en zal zich de rest van het seizoen niet meer herstellen. Bij wijze van reactie plooit de ploeg zich dubbel voor z'n coach en wordt een reeks van 20 op 24 neergezet. Enkel tegen Standard en Club Brugge moet het telkens een gelijkspel toestaan, de andere zes wedstrijden werden telkens met overtuigend voetbal gewonnen. Uiteindelijk zal de reeks gestopt worden tegen Cercle Brugge, dat toen net in bloedvorm was.

3. Verloren bekerfinale
Beide ploegen kwamen met hetzelfde cliché: een finale speel je niet, die win je. Jammer genoeg is dat maar op één ploeg van toepassing en Anderlecht moest op de meest pijnlijke manier de beker aan Gent laten. Een finale verliezen via penalty's is pijnlijk, maar toch bleef Kompany zeer positief naar en tegen zijn spelersgroep. We herinneren ons allemaal de beelden net na de finale, waar hij zijn spelers moed insprak. "Er komen zeker nog finales voor jullie allemaal", was de dag erna de headliner in de krant.
Dat positivisme was een doorn in het oog van het bestuur. Ze waren al uiterst ontevreden over de Europese uitschakeling in het begin van het seizoen en nu was op één strafschop na ook al een eerste kans op Europees voor volgend seizoen vervlogen. Vandenhaute en Verbeke zagen geen reden om de ploeg zo positief te benaderen en wilden vooral dat de spelers op scherp werden gezet voor de rest van de competitie.

4. Slechte start van de play-offs
De kater van de verloren beker moest weggespoeld worden met een sterke start in de Champions' Play-off. Bij aanvang van die Play-off was namelijk nog alles mogelijk. Mits winst tegen Union en Brugge zou Anderlecht zich namelijk heel dicht bij die top-2 kunnen plaatsen. Uit bij Union werd echter verloren (3-1) en tegen Brugge bleef het na 90 minuten 0-0. De droom om kampioen te spelen was al vervlogen. De twee wedstrijden tegen Antwerp die wél overtuigend gewonnen werden (0-4 en 2-1), maar vooral het dubbel verlies van Union tegen Brugge, zorgden ervoor dat ze wel in de running bleven voor plaats 2.

5. Opnieuw verloren tegen Union
De wedstrijd tegen Union zou de allesbepalende wedstrijd worden. De winnaar zou zich verzekeren van de tweede plaats en bovenal, van de laatste voorronde van de Champions League. De verliezer krijgt de derde plaats en wordt veroordeeld tot de voorrondes van de Conference League. Het contrast tussen tweede of derde plaats kan niet groter zijn. Het bestuur verlangt dan ook winst in de Brusselse derby. Extra pikant deel van deze wedstrijd: in de onderlinge confrontaties tussen de twee ploegen werd door Anderlecht telkens verloren. Ook hier verwachtte het bestuur een statement over wie nu eigenlijk de beste ploeg van Brussel was.

Toen ook deze wedstrijd verloren werd was het eigenlijk al voorbij voor Kompany. Toen hij ook nog eens in de media zei dat de derde plaats het hoogst mogelijk haalbare was met deze jonge ploeg, werd zijn lot bezegeld. Het bestuur verwachtte een strijd voor de titel, terwijl Kompany sprak van een uitermate goed resultaat voor zijn jonge kern "snotapen", zoals hij ze na de wedstrijd tegen Brugge noemde. Een match waarvan hij voor aanvang al wist dat zijn contract zou stopgezet worden.

Toch werd respectvol omgegaan naar elkaar toe. Vandenhaute sprak in woorden als "in onderling overleg" en "Het is jammer dat Kompany vertrekt". Ondertussen weten we wel beter natuurlijk.

Naweeën?
Na het ontslag spraken de spelers zich op sociale media uit over het ontslag. Het respect van de spelersgroep naar "hun coach" spatte van het scherm. Iets wat het bestuur misschien niet graag zal hebben zien passeren. De fans zijn ook allesbehalve tevreden. Het merendeel ervan wou namelijk verder gaan met Kompany. Die laatste groep zal nu elke beslissing die volgt zeer kritisch beoordelen, zoveel staat vast. Het gerucht dat het bestuur van plan is om Union "leeg te kopen" wordt alvast sceptisch onthaald. De gesprekken met Mazzù zouden namelijk ook omvatten dat een deel van de technische staf mee overkomt. Tevens zou er sprake zijn van Nielsen en Vanzeir. Een gehate eigenschap van het Anderlecht van de jaren '80 en '90, waarbij ze telkens de spelers wegkochten van de ploeg die ze niet konden verslaan. "In Youth we trust" dan maar terug de kast in voor de volgende financiële crisis bij Anderlecht?