AZ uit Alkmaar aan u voorgesteld

Zo. RSC Anderlecht is er dus, tegen alle verwachtingen in, in geslaagd de kwartfinales van de Conference League te halen. Een klein huzarenstukje dat zich in Spanje voltrok door zowaar Spaanse subtopper Villarreal uit het toernooi te kegelen.
Maar Anderlecht was niet de enige ploeg die voor een stunt kon zorgen. Ook onze noorderburen uit
Alkmaar slaagden daar in door Lazio, toch op plek drie van de Serie A, te elimineren, en dit met
tweemaal 2-1-winst, ook in Rome.
Voor de kwartfinales kwamen dus Anderlecht en AZ Alkmaar uit de trommel om het tegen elkaar op te nemen.

Een niet-Belgische en niet-Nederlandse buitenstaander zou in principe redeneren dat AZ dan toch de
favoriet moet zijn, want AZ staat in de Eredivisie op een mooie derde plaats, terwijl Anderlecht, ondanks
z'n status en roemrijke verleden, zich in de middenmoot van de Belgische competitie bevindt.
Gelukkig is voetbal dus bijlange niet zo logisch, al moeten we bij een voorstelling van het huidige team
van trainer Pascal Jansen (50) met genoeg eerbied spreken.






Ploeg

Deze ploeg heeft op het eerste zicht niet bepaalde die ware vedetten, maar typeert zich wel als een zeer
stabiel geheel, een sterk collectief met spelers die zeker niet onderschat mogen worden.

Ik illustreer wat ik ongeveer als een type-elftal kan beschouwen, zeker gebaseerd op de laatste periode
van De Kaasboeren.




Om de netten schoon te houden haalde men tijdens deze wintermercato een voor ons bekend figuur:
Aussie Mathew Ryan (30) werd na een paar moeilijke omzwervingen in grote competities via
Kopenhagen naar Nederland gehaald, dit omdat doublure Hobie Verhulst niet alles uitstraalt en de jonge Sem Westerveld (20 en tevens zoon van Sander) ook nog eens met blessure kampt.
De ervaring van Ryan moet extra rust brengen in het defensieve compartiment.

Vóór Ryan staat één man sowieso: de Griek Pantelis Chatzidiakos (26), een stevige certitude. Normaliter wordt hij geflankeerd door 24-jarige Sam Beukema, zoals daar staat geïllustreerd, maar omdat ook hij al een tijdje met knieproblemen kampt, opteert Jansen steeds meer voor de slechts 18-jarige Wouter Goes, en dit met succes.
Er loopt er natuurlijk nog onze landgenoot Zinho Vanheusden (23) rond, maar we kennen ondertussen wel al het deprimerende verhaal van zijn chronische blessures. Hetzelfde blessurelot is trouwens nog steeds de ervaren Bruno Martins Indi (31) beschoren, die initieel als de linkspoot van dat centrum werd ingelijfd.

De backs zijn best van niet te onderschatten kwaliteit: Japanner Yukinari Sugawara zorgt voor
kwalitatieve offensieve impulsen vanop rechts, de 19-jarige Hongaar Milos Kerkez is een waar talent en
AZ zal heus zijn plafond niet zijn.



De naar Atalanta vertrokken Teun Koopmeiners was altijd een fikse aderlating, maar op dat middenveld lijkt alles wel prima te zijn opgevangen. Jordy Clasie is ons zeker ook niet onbekend met – net als Ryan – een Brugs verleden en is inmiddels 31 geworden. Met zijn ervaring zorgt hij vooral voor de balans van het geheel.
Tijjani Reijnders (24) gaat dan weer meer als de 8 fungeren en wordt meestal zeer geprezen in de
Nederlandse voetbalpers.
Riechedly Bazoer (26) is een centraal polyvalent alternatief (als 6 of centrale verdediger), maar deze speler kampt heden ook met een blessure.

Het was altijd de bedoeling dat Dani de Wit als de 10 zou starten, met Amerikaan Djordje Mihailovic als concurrent, maar tegenwoordig is de van Sparta Rotterdam gehaalde Sven Mijnans (23) het mannetje dat, ietwat tegen de verwachtingen in, uitstekende prestaties op de mat legt. Mijnans koppelt de werkkracht die de Wit heeft aan nog wat meer technische finesse.



In een 4-3-3 zijn de flankaanvallers doorgaans Jesper Karlsson (24 - no photo), de Zweed die ook tegen Lazio uitblonk op links, en dan Deen Jens Odgaard (23) op rechts de certitudes, al krijgt iemand als de 19-jarige Myron van Brederode regelmatig z’n speelminuten.

Voor de doelpunten rekent men zonder twijfel op de Griek Vangelis Pavlidis (24), een jongen die niet veel nodig heeft om de netten te vinden: 11 doelpunten en 4 assists uit 17 optredens zijn mooie cijfers, maar ook Odgaard of Sugawara zorgen voor veel rendement in assists en/of doelpunten.




Conclusie

Anderlecht begint onder leiding van Riemer stilaan weer wat meer zichzelf te worden en etaleert zich
steeds meer als een beter en minder kwetsbaar collectief.
Die hele positieve flow kan ervoor zorgen dat de positie in het Belgische klassement relatief is en een
vertekend beeld geeft, toch denk ik dat dit AZ zeker geen makkie is om zomaar uit te schakelen.
Een ploeg die één punt voorsprong heeft op PSV en slechts twee minder heeft dan Ajax, die mag je zeker
ernstig nemen. Het zelfvertrouwen is groot bij de Alkmaarders.


AZ speelt eerst uit in het Lotto Park, de terugwedstrijd spelen ze in hun vertrouwde AFAS Stadion, dat
plaats biedt aan een goeie 19.000 toeschouwers.