Aftellen naar het nieuwe seizoen: KRC Genk

Binnenkort start de Jupiler Pro League seizoen 2023-2024 alweer. In afwachting belichten we nog eens elke dag een club uit 1A: de voorlopige transfers, de ambities, de balans, de verwachtingen.

Vandaag: KRC Genk





Geen haar heeft het gescheeld of Genk ging met die titel lopen. Maar ook: geen haar heeft het gescheeld of Union ging met die titel lopen. Zo dicht lag het allemaal bij elkaar, zo’n dolle en spannende eindfase zal ons nog lang heugen.
Het was uiteindelijk Alderweireld die er anders over besliste.

Toch mag gesteld worden dat grosso modo, over het hele vorige seizoen heen, incl. reguliere ronde dus, KRC Genk zowat voor het beste, aantrekkelijkste voetbal heeft kunnen zorgen.

Het zal vast geen toeval zijn dat de Genkse machine net wat te vroeg begon te sputteren nadat Paul Onuachu, dé steunpilaar in de spits, Genk verliet voor zijn avontuur in de Premier League met Southampton, een avontuur dat voor zowel Southampton als Onuachu individueel behoorlijk in mineur verliep.
Een terugkerende Samatta kon die leemte niet meer opvullen en was nog maar een schim van de Samatta van ooit, voor nieuwkomers als Tolu of Sor leek het op z’n minst aanpassingsperiode te vergen.

Er doen luide geruchten de ronde dat Onuachu misschien zou terugkeren naar de Cegeka Arena, alleen blijft dan nog de vraag of Onuachu zichzelf desgevallend even goed zal kunnen opladen, een nogal tegenvallend eerste verblijf in Engeland, zijn droomcompetitie, indachtig.

Wat kunnen we momenteel opmaken i.f.v. het volgende, nakende kampioenschap?

Vrijwel de hele basisploeg die zo vlot de aanvallen op de mat kon breien is nog steeds in Genk aanwezig – op Onuachu na natuurlijk: de flanken, met rechts Muñoz-Paintsil en links Arteaga-Trésor, het goed afgestemde middenveld met Heynen, Hrosovsky en El Khannouss, de centrale verdediging Cuesta-McKenzie en keeper Vandevoordt die van Leipzig nog wat langer mag rijpen in het Genkse doel.

Spelers die een rol in de schaduw bekleedden genre Eboue Kouassi en Matisse Didden liet men vertrekken, verder zijn er vooral voor de positie van vleugelaanvaller nog een paar extra’s bijgekomen in de gedaante van een jonge Ghanees genaamd Christopher Bonsu Baah, waarvoor wel een stevige 5 miljoen werd neergeteld voor het Noorse Sapsborg en Alieu Fadera, die we kennen van Zulte Waregem.
Met Joris Kayembe werd nog een linksvoetige verdedigende versterking weggehaald bij Charleroi. Hij kan zowel centraal in de verdediging als als concullega van Arteaga fungeren.



Voor de rest wel een aantal geruchten: een aanslepende zaak Van Crombrugge, die wel oren heeft naar een transfer richting Limburg, Heynen die al eens aan Lazio Roma werd gelinkt en Muñoz aan Stade Rennes, of een paar jonge onbekenden die aan Genk zelf worden gelinkt.

We kunnen dus eigenlijk stellen dat het nog vrij windstil is inzake transferverrichtingen in Genk. Maar een goed boterende ploeg in de fond samenhouden kan op zich ook al positief zijn, tenzij er sleet gaat komen op de hele machinerie.
Anderzijds is het niet onmogelijk dat jonge talenten als El Khannouss, Oyen of dergelijke nóg meer progressie gaan maken.

Minstens een Play-off I-plekje voorspellen is in deze een normaliteit wat betreft de manschappen van Wouter Vrancken.