Post by SexyTienne on Jul 25, 2023 14:30:35 GMT 1
Binnenkort start de Jupiler Pro League seizoen 2023-2024 alweer. In afwachting belichten we nog eens elke dag een club uit 1A: de voorlopige transfers, de ambities, de balans, de verwachtingen.
Vandaag: Standard Luik
Tot slot heb ik jullie nog de club uit de Vurige Stede tegoed.
Ook Standard is al langer dan vandaag zoekende naar opnieuw die aansluiting aan de top, of zeg maar die betere oude dagen.
Ronny Deila kon er vorig seizoen wel weer wat meer vuur in aanwakkeren, toch stuiten de Rouches tegenwoordig wel meer op limieten inzake algehele kwaliteit om echt hoger te kunnen mikken. Een stekje in Play-off II kon men vorig seizoen nog wel bemachtigen, maar bijvoorbeeld AA Gent nog echt bedreigen voor die vijfde plaats zat er verre van in.
Deila werd nochtans geprezen voor zijn werk in het Luikse, met als gevolg een overgang naar Club Brugge.
Frappant dat Carl Hoefkens (44), die eerder werd ontslagen bij Club, dan nu de honneurs mag waarnemen op Sclessin.
Onder Deila werd er vaak in een tamelijk offensief ingestelde 3-5-2 gespeeld, soms ook al eens 3-4-3.
Arnaud Bodart (25) stond toen in doel en dat zal komend seizoen hoogstwaarschijnlijk niet anders zijn.
Noë Dussenne, een pion van het trio dat centraal achterin opereerde, was alvast einde contract en versierde op z’n 31ste nog een transfer richting het Zwitserse Lausanne-Sport.
Wie nog deel was van dat drietal was Merveille ‘Bope’ Bokadi (27) en – op de linkerkant dan – Cyprioot Konstantinos Laifis (30), die ondertussen toch al zo’n zeven jaar in het Luikse vertoeft.
Als versterking achterin werd Zinho Vanheusden (23 inmiddels) teruggehaald naar ‘zijn’ Sclessin. Althans, men moet nog hopen dat deze uiterst blessuregevoelige jongen effectief als versterking kan worden beoordeeld. We weten wat hij waard kan zijn indien fit en in een omgeving waar hij veel vertrouwen geniet, maar na al die inactiviteit en het gemis aan matchritme mogen er niet onterechte vraagtekens bij worden geplaatst.
Het is zeker niet onmogelijk dat ook Hoefkens in zo’n formatie met driemansverdediging en wingbacks wil aantreden, hoewel dit allemaal nog wat afwachten blijft.
Jongens als Ibe Hautekiet (21), Nathan Ngoy (20) of Lucas Noubi (18) zijn de voorlopige jonge alternatieven in het geval Bokadi, Laifis en vooral Vanheusden onbeschikbaar zouden zijn.
Op die rechterkant kon Marlon Fossey (24) al meermaals zijn kwaliteiten etaleren, links stond meestal Noor Aron Dønnum (25), die in se meer aanvaller dan verdediger is. Met Gilles Dewaele (rechts) en Jacob Laursen (links) blijven stand-ins voor die flanken nog steeds aanwezig.
Centraal op het middenveld is met Bosniër Gojko Cimirot een niet-onbelangrijke pion voor de balans in de ploeg vertrokken richting Saoedi-Arabië. Het lijkt er op dat met nieuwkomer Aiden O’Neill, een 25-jarige Australische international, een subsituut voor Cimirot werd aangetrokken.
Ook huurlingen als Steven Alzate (Brighton) of Filippo Melegoni (Genoa) kwamen af en toe aan spelen toe op dat centrale middenveld, maar zijn nu alweer terug bij hun moederclub.
Met Japanner Hayao Kawabe (27), overgekocht van Wolverhampton, en de jonge Isaac Price (19) uit de Everton-jeugd, hoopt men waardige vervangers te hebben gevonden voor Alzate en Melegoni.
Grootste aderlating moet ongetwijfeld het gemis van Philip Zinckernagel zijn. De Deen mocht gezien worden als de drijvende creatieve kracht van het elftal, maar was van Olympiacos gehuurd.
Een echte vervanging voor deze bepalende speler lijkt nog niet bepaald aangeworven te zijn. Vooralsnog zijn het dan William Balikwisha (24) of Cihan Çanak (18) die die verantwoordelijkheid op zich moeten trachten te nemen.
Met één of twee spitsen spelen, dat valt evenzeer nog af te wachten.
Nederlander Noah Ohio (20) liet wel zien iets in z’n mars te hebben en aan het eind van het seizoen begon ‘verloren zoon’ Renaud Emond (31) opnieuw wat aan de oppervlakte te komen. Kroaat Stipe Perica (28) of de van Genoa uit een huurdeal teruggekeerde Denis Dragus (24) zijn andere opties.
De bedenking of die spitsenopties, een historisch Standard indachtig, echt wel Rouche-waardig zijn, is alleszins gerechtvaardigd.
Jonge Londenaar Romaine Mundle (20), jeugdopleiding genoten bij Tottenham, kan een mogelijke joker zijn maar is vooral het type vleugelaanvaller.
Met Antwerp, Genk, Club, Gent, Union en voeg er toch ook maar Anderlecht aan toe als clubs die doorgaans genoemd worden als Play-off I-kandidaten, is er momenteel dus nog weinig reden om te beargumenteren dat ook Standard zich dit keer ernstig zal moeien in die debatten. Anderzijds denk ik niet dat dit al het volledige Standard zal zijn en vermoed ik dat er nog wel een en ander als extra zal worden aan de kern toegevoegd (een aantal vermeende targets die de media haalden zijn o.a. Servische spits Igor Zlatanovic, Youssef Maziz van FC Metz en ex-Seraing of Boris Lambert van Eupen).
Of het moest zijn dat Hoefkens erin slaagt meer te verbazen dan ooit.
Vandaag: Standard Luik
Tot slot heb ik jullie nog de club uit de Vurige Stede tegoed.
Ook Standard is al langer dan vandaag zoekende naar opnieuw die aansluiting aan de top, of zeg maar die betere oude dagen.
Ronny Deila kon er vorig seizoen wel weer wat meer vuur in aanwakkeren, toch stuiten de Rouches tegenwoordig wel meer op limieten inzake algehele kwaliteit om echt hoger te kunnen mikken. Een stekje in Play-off II kon men vorig seizoen nog wel bemachtigen, maar bijvoorbeeld AA Gent nog echt bedreigen voor die vijfde plaats zat er verre van in.
Deila werd nochtans geprezen voor zijn werk in het Luikse, met als gevolg een overgang naar Club Brugge.
Frappant dat Carl Hoefkens (44), die eerder werd ontslagen bij Club, dan nu de honneurs mag waarnemen op Sclessin.
Onder Deila werd er vaak in een tamelijk offensief ingestelde 3-5-2 gespeeld, soms ook al eens 3-4-3.
Arnaud Bodart (25) stond toen in doel en dat zal komend seizoen hoogstwaarschijnlijk niet anders zijn.
Noë Dussenne, een pion van het trio dat centraal achterin opereerde, was alvast einde contract en versierde op z’n 31ste nog een transfer richting het Zwitserse Lausanne-Sport.
Wie nog deel was van dat drietal was Merveille ‘Bope’ Bokadi (27) en – op de linkerkant dan – Cyprioot Konstantinos Laifis (30), die ondertussen toch al zo’n zeven jaar in het Luikse vertoeft.
Als versterking achterin werd Zinho Vanheusden (23 inmiddels) teruggehaald naar ‘zijn’ Sclessin. Althans, men moet nog hopen dat deze uiterst blessuregevoelige jongen effectief als versterking kan worden beoordeeld. We weten wat hij waard kan zijn indien fit en in een omgeving waar hij veel vertrouwen geniet, maar na al die inactiviteit en het gemis aan matchritme mogen er niet onterechte vraagtekens bij worden geplaatst.
Het is zeker niet onmogelijk dat ook Hoefkens in zo’n formatie met driemansverdediging en wingbacks wil aantreden, hoewel dit allemaal nog wat afwachten blijft.
Jongens als Ibe Hautekiet (21), Nathan Ngoy (20) of Lucas Noubi (18) zijn de voorlopige jonge alternatieven in het geval Bokadi, Laifis en vooral Vanheusden onbeschikbaar zouden zijn.
Op die rechterkant kon Marlon Fossey (24) al meermaals zijn kwaliteiten etaleren, links stond meestal Noor Aron Dønnum (25), die in se meer aanvaller dan verdediger is. Met Gilles Dewaele (rechts) en Jacob Laursen (links) blijven stand-ins voor die flanken nog steeds aanwezig.
Centraal op het middenveld is met Bosniër Gojko Cimirot een niet-onbelangrijke pion voor de balans in de ploeg vertrokken richting Saoedi-Arabië. Het lijkt er op dat met nieuwkomer Aiden O’Neill, een 25-jarige Australische international, een subsituut voor Cimirot werd aangetrokken.
Ook huurlingen als Steven Alzate (Brighton) of Filippo Melegoni (Genoa) kwamen af en toe aan spelen toe op dat centrale middenveld, maar zijn nu alweer terug bij hun moederclub.
Met Japanner Hayao Kawabe (27), overgekocht van Wolverhampton, en de jonge Isaac Price (19) uit de Everton-jeugd, hoopt men waardige vervangers te hebben gevonden voor Alzate en Melegoni.
Hayao Kawabe kon niks betekenen bij Wolverhampton maar was eerder belangrijk bij het Zwitserse Grasshoppers, toch verwacht men een dosis metier op het middenveld van deze Japanse international
Grootste aderlating moet ongetwijfeld het gemis van Philip Zinckernagel zijn. De Deen mocht gezien worden als de drijvende creatieve kracht van het elftal, maar was van Olympiacos gehuurd.
Een echte vervanging voor deze bepalende speler lijkt nog niet bepaald aangeworven te zijn. Vooralsnog zijn het dan William Balikwisha (24) of Cihan Çanak (18) die die verantwoordelijkheid op zich moeten trachten te nemen.
Met één of twee spitsen spelen, dat valt evenzeer nog af te wachten.
Nederlander Noah Ohio (20) liet wel zien iets in z’n mars te hebben en aan het eind van het seizoen begon ‘verloren zoon’ Renaud Emond (31) opnieuw wat aan de oppervlakte te komen. Kroaat Stipe Perica (28) of de van Genoa uit een huurdeal teruggekeerde Denis Dragus (24) zijn andere opties.
De bedenking of die spitsenopties, een historisch Standard indachtig, echt wel Rouche-waardig zijn, is alleszins gerechtvaardigd.
Jonge Londenaar Romaine Mundle (20), jeugdopleiding genoten bij Tottenham, kan een mogelijke joker zijn maar is vooral het type vleugelaanvaller.
Met Antwerp, Genk, Club, Gent, Union en voeg er toch ook maar Anderlecht aan toe als clubs die doorgaans genoemd worden als Play-off I-kandidaten, is er momenteel dus nog weinig reden om te beargumenteren dat ook Standard zich dit keer ernstig zal moeien in die debatten. Anderzijds denk ik niet dat dit al het volledige Standard zal zijn en vermoed ik dat er nog wel een en ander als extra zal worden aan de kern toegevoegd (een aantal vermeende targets die de media haalden zijn o.a. Servische spits Igor Zlatanovic, Youssef Maziz van FC Metz en ex-Seraing of Boris Lambert van Eupen).
Of het moest zijn dat Hoefkens erin slaagt meer te verbazen dan ooit.
Geschreven door SexyTienne
Jul 25, 2023 14:30:35 GMT 1
Jul 25, 2023 14:30:35 GMT 1
Lees meer over:
Deel dit artikel:
Post by SexyTienne on Jul 25, 2023 14:32:39 GMT 1