Dorival Jr nieuwe bondscoach Brazilië

Zoals SexyTienne al meldde, heeft Brazilië een nieuwe bondscoach. Ze dachten eigenlijk al dat ze er een hadden met Carlos Ancelotti maar die liet zo lang op zich wachten dat ze in tussentijd Fernando Diniz aanstelden, de clubcoach van Fluminense. Nu Ancelotti aangegeven heeft bij Real te blijven, heeft de Braziliaanse bond Dorival Jr aangesproken en die hapte toe. "Een jongensdroom" zegt hij. Dorival Jr had de voorbije jaren de leiding over FC São Paulo, waar hij dus opstapt. De overstap is niet zonder risico want de Braziliaanse bond zit volop in een crisis. De bondsvoorzitter die Dorival Jr cont(r)acteerde, wordt binnenkort ontheven uit zijn functie. Toch lijkt het erop dat er over Dorival Jr unanimiteit bestaat.

De Braziliaanse pers zal blij zijn want daar vond men het maar niks dat een Europeaan eens zou vertellen hoe Brazilië moet voetballen. In het verleden is het nog maar drie keer voorgekomen dat de bondscoach niet uit Brazilië zelf kwam: in 1925 deed men een beroep op de Uruguyaan Platero voor het Zuid-Amerikaans kampioenschap, in 1944 leidde de Portugees Joreca het team gedurende een driedaags toernooi, en in 1965 mocht de Argentijn Nuñez, toen coach van Palmeiras, de ploeg leiden tijdens een vriendschappelijke wedstrijd tegen Uruguay. Kortom, behalve de episode van 1925 waren het nooit ernstige opdrachten en sinds 1965 stond altijd een Braziliaan aan het roer. Je kan je dus voorstellen dat de nakende aanstelling van Ancelotti niet op vreugdevuur werd onthaald in de altijd al kritische Braziliaanse voetbalpers. Het zou kunnen - maar ik weet het niet - dat Ancelotti net daarom is teruggekomen op zijn gegeven woord.

Met alle ceremoniële opdrachten meegerekend, zijn al 84 trainers de revue gepasseerd op 110 jaar. Dat reflecteert het onrustige karakter van de Braziliaanse voetbalwereld maar toch hebben enkelen het langer dan een paar jaar uitgehouden. De eerste noemenswaardige dergelijke coach is Flavio Costa, die van 1944 tot 1950 de honneurs waarnam. In 41 wedstrijden haalde hij een percentage van 72%. In 1956 mocht hij ernog 16 wedstrijden bij doen maar had hij minder succes. Van 1958 tot 1960 stond Vicente Feola 35 keer aan het roer. Ook hij keerde nog terug, van '64 tot '66, voor nog eens 32 matchen. Tussenin was het 40 keer aan Aymoré Moreira. En ook die mocht nog 4 keer terugkeren (!) voor in totaal 21 wedstrijen.

In 1970 duikt dan een bekende naam op: de pas overleden Mario Zagallo won toen met Brazilië het WK van Mexico, het mooiste aller tijden volgens wie dat toen zag. Hij bleef nog vier jaar aan voor 62 matchen. Twintig jaar later ving zijn tweede termijn aan, van '94 tot '98 en goed voor nog eens 74 wedstrijden. Mario Zagallo is daarmee recordhouder zowel qua kwantiteit als successen. Ik ga er nu wat sneller door, met namen als Claudio Coutinho (45), Tele Santana (38+17), Carlos Alberto Parreira (14 + 47 + 56 + 1 titel), Sebastião Lazaroni (35), Vanderlei Luxemburgo (34), Luiz Felipe Scolari (25 + 29 + 1 titel), Carlos Dunga (58+26), Mario Menezes (33) en finaal Tite. Die laatste had de leiding tussen 2016 en 2022 voor een totaal van 81 wedstrijden. Met 74% heeft hij bovendien een van de hoogste percentages, wat verklaart waarom hij zo lang kon aanblijven. Helaas bereikte hij nooit het allerhoogste: een WK waar Brazilië langer dan ooit op aan het wachten is, sinds 2002.

U merkt het, hier zit een reeksje in.