VoetbalBE 
Het organogram van Bob Madou
Jari L. likes this
Post by cornervlag on Feb 29, 2024 16:12:06 GMT 1
Bob Madou is de nieuwe CEO van Club Brugge. Anders dan bij Anderlecht wordt die titel niet verdeeld over een CEO-sports en non-sports.
De ronkende titels bij Anderlecht zijn wat opgepompt. In elk bedrijf is er één CEO, dat wil zeggen de baas van alles. In een beursgenoteerd bedrijf moet die wél nog verantwoording afleggen aan de aandeelhouders. Onder een CEO werken in dergelijke bedrijven vaak nog een COO (operationeel manager, ofte über-zweepslager), CFO (über-boekhouder), CTO (über-technoloog), het hoofd van personeelszaken, de juridische dienst ... De CEO legt verantwoording af aan de Raad van Bestuur, die bestaat uit de (voornaamste) aandeelhouders, met een voorzitter daaruit gekozen.
Voetbalclubs zijn bedrijven maar vooralsnog niet beursgenoteerd, wat de scheiding tussen voorzitter en CEO al wat kunstmatig maakt. In niet-beursgenoteerde bedrijven is de baas/CEO meestal de voornaamste investeerder. Zelfs in sommige beursgenoteerde bedrijven neemt de investeerder soms de rol van CEO waar (in mijn bedrijf, én mijn vorige bedrijf, is dat zo). Zo gaat dat ook in de meeste voetbalclubs: Bart Verhaeghe neemt de beslissingen bij Club, Baro bij Gent, Gheysens bij Antwerp ... alleen bij Anderlecht is Vandenhaute een niet-uitvoerend voorzitter en is de voornaamste investeerder, Marc Coucke, met zachte hand van de operationele leiding weggebracht. Toch kunnen we niet zeggen dat Fredberg écht een CEO is, hij is gewoonweg technisch directeur, terwijl Kenneth Bornauw operationeel en commercieel directeur is.
Bij Gent en Brugge vervulden Louwagie en Mannaert beide functies, wat erg veel is voor één persoon. Uiteindelijk lieten beiden het niet-sportieve dan over aan Patrick Lips en Bob Madou.
Nu wil Madou, de nieuwe CEO het technische en operationele uitbesteden, zodat hij daar boven staat - misschien met behoud van zijn commerciële taken. En dat technische wil hij zelfs spreiden over drie mensen:
sporza.be/nl/2024/02/27/een-blik-op-het-heden-en-de-toekomst-bij-club-brugge-ceo-bob-madou-beantwoordt-10-sleutelvragen-in-zijn-eerste-interview~1709047136218/
1) het sportwetenschappelijke is voor Maarten De Dobbelaere
2) transfers en zo voor Davy Rigaux
3) "iemand die de cultuur bewaakt": hij zegt
"En dan heb je nog een derde rol, wat je het technisch directeurschap kunt noemen. Zo iemand staat voor het bewaken van de cultuur van Club Brugge. Hij moet een klankbord zijn van een coach één op één, de kleedkamer kennen en graag ook het Belgisch voetbal. En tegelijk voldoende senioriteit en echte voetbalinhoud bezitten, zodat een trainer hem gelooft. Dat is een profiel dat we vandaag niet hebben, maar we wel snel zouden willen."
Er zijn twee gangbare modellen:
1) de structuur met een TD en een trainer. Hierin is de TD baas van gans het sportieve en rapporteert die aan de voorzitter. De trainer is dan alleen verantwoordelijk voor het eerste elftal, en rapporteert aan de TD, net als de scoutingcel, de data-mensen, medische staf, jeugdafdelingen ... . De niet-sportieve cel staat naast de sportieve cel en rapporteert ook aan de voorzitter. Je kan dat CEO-sports en non-sports noemen, ik noem dat Sportief/technisch directeur en Commercieel directeur. Dit is hoe de meeste Belgische clubs gestructureerd zijn.
2) "de manager naar Engels model". Hierin neemt de trainer de functie van de TD over. Hij wordt dus mee verantwoordelijk voor socuting, transfers en de doorstroming van de jeugd. Dat werkt blijkbaar in Engeland, zie Ferguson, Klopp, Guardiola ... maar je ziet ook dat dat een job is waar je 24/7 mee bezig bent. Zo'n T1 laat het veldwerk over aan de T2-T3 en kan niet meer bij alle trainingen zijn. In het verleden zijn er pogingen geweest, bij Anderlecht met Kompany, bij Genk met Vergoossen, bij Club met Preud'homme om zo te werken. Het blijft zeldzaam, omdat clubs grote moeite hebben om het transferbeleid in handen te geven van een trainer en ze die trainer gemakkelijk ontslaan als het even wat minder gaat.
Maar Madou kiest geen van beide modellen. Hij wil blijkbaar zijn rol als commercieel directeur bóven de TD stellen, aan wie de trainer nog eens rapporteert. Ik geloof hier niet in. Je kan de trainer niet drie niveaus onder Bart Verhaeghe steken en je kan de TD ook niet nààst de scouting- en data-cel steken. Madou wil eigenlijk de rol van Mannaert spelen maar beseft dat hij over te weinig know-how beschikt.
Nee, laat Verhaeghe maar grote baas spelen, Madou mag zijn uitstekend werk commercieel en operationeel blijven doen, en er moet ter vervanging van Mannaert een nieuwe SD/TD komen die het sportieve volledig in handen neemt.
De ronkende titels bij Anderlecht zijn wat opgepompt. In elk bedrijf is er één CEO, dat wil zeggen de baas van alles. In een beursgenoteerd bedrijf moet die wél nog verantwoording afleggen aan de aandeelhouders. Onder een CEO werken in dergelijke bedrijven vaak nog een COO (operationeel manager, ofte über-zweepslager), CFO (über-boekhouder), CTO (über-technoloog), het hoofd van personeelszaken, de juridische dienst ... De CEO legt verantwoording af aan de Raad van Bestuur, die bestaat uit de (voornaamste) aandeelhouders, met een voorzitter daaruit gekozen.
Voetbalclubs zijn bedrijven maar vooralsnog niet beursgenoteerd, wat de scheiding tussen voorzitter en CEO al wat kunstmatig maakt. In niet-beursgenoteerde bedrijven is de baas/CEO meestal de voornaamste investeerder. Zelfs in sommige beursgenoteerde bedrijven neemt de investeerder soms de rol van CEO waar (in mijn bedrijf, én mijn vorige bedrijf, is dat zo). Zo gaat dat ook in de meeste voetbalclubs: Bart Verhaeghe neemt de beslissingen bij Club, Baro bij Gent, Gheysens bij Antwerp ... alleen bij Anderlecht is Vandenhaute een niet-uitvoerend voorzitter en is de voornaamste investeerder, Marc Coucke, met zachte hand van de operationele leiding weggebracht. Toch kunnen we niet zeggen dat Fredberg écht een CEO is, hij is gewoonweg technisch directeur, terwijl Kenneth Bornauw operationeel en commercieel directeur is.
Bij Gent en Brugge vervulden Louwagie en Mannaert beide functies, wat erg veel is voor één persoon. Uiteindelijk lieten beiden het niet-sportieve dan over aan Patrick Lips en Bob Madou.
Nu wil Madou, de nieuwe CEO het technische en operationele uitbesteden, zodat hij daar boven staat - misschien met behoud van zijn commerciële taken. En dat technische wil hij zelfs spreiden over drie mensen:
sporza.be/nl/2024/02/27/een-blik-op-het-heden-en-de-toekomst-bij-club-brugge-ceo-bob-madou-beantwoordt-10-sleutelvragen-in-zijn-eerste-interview~1709047136218/
1) het sportwetenschappelijke is voor Maarten De Dobbelaere
2) transfers en zo voor Davy Rigaux
3) "iemand die de cultuur bewaakt": hij zegt
"En dan heb je nog een derde rol, wat je het technisch directeurschap kunt noemen. Zo iemand staat voor het bewaken van de cultuur van Club Brugge. Hij moet een klankbord zijn van een coach één op één, de kleedkamer kennen en graag ook het Belgisch voetbal. En tegelijk voldoende senioriteit en echte voetbalinhoud bezitten, zodat een trainer hem gelooft. Dat is een profiel dat we vandaag niet hebben, maar we wel snel zouden willen."
Er zijn twee gangbare modellen:
1) de structuur met een TD en een trainer. Hierin is de TD baas van gans het sportieve en rapporteert die aan de voorzitter. De trainer is dan alleen verantwoordelijk voor het eerste elftal, en rapporteert aan de TD, net als de scoutingcel, de data-mensen, medische staf, jeugdafdelingen ... . De niet-sportieve cel staat naast de sportieve cel en rapporteert ook aan de voorzitter. Je kan dat CEO-sports en non-sports noemen, ik noem dat Sportief/technisch directeur en Commercieel directeur. Dit is hoe de meeste Belgische clubs gestructureerd zijn.
2) "de manager naar Engels model". Hierin neemt de trainer de functie van de TD over. Hij wordt dus mee verantwoordelijk voor socuting, transfers en de doorstroming van de jeugd. Dat werkt blijkbaar in Engeland, zie Ferguson, Klopp, Guardiola ... maar je ziet ook dat dat een job is waar je 24/7 mee bezig bent. Zo'n T1 laat het veldwerk over aan de T2-T3 en kan niet meer bij alle trainingen zijn. In het verleden zijn er pogingen geweest, bij Anderlecht met Kompany, bij Genk met Vergoossen, bij Club met Preud'homme om zo te werken. Het blijft zeldzaam, omdat clubs grote moeite hebben om het transferbeleid in handen te geven van een trainer en ze die trainer gemakkelijk ontslaan als het even wat minder gaat.
Maar Madou kiest geen van beide modellen. Hij wil blijkbaar zijn rol als commercieel directeur bóven de TD stellen, aan wie de trainer nog eens rapporteert. Ik geloof hier niet in. Je kan de trainer niet drie niveaus onder Bart Verhaeghe steken en je kan de TD ook niet nààst de scouting- en data-cel steken. Madou wil eigenlijk de rol van Mannaert spelen maar beseft dat hij over te weinig know-how beschikt.
Nee, laat Verhaeghe maar grote baas spelen, Madou mag zijn uitstekend werk commercieel en operationeel blijven doen, en er moet ter vervanging van Mannaert een nieuwe SD/TD komen die het sportieve volledig in handen neemt.
Lees meer over:
Artikels laden...
icon in the bottom right bar (may not be applicable if you're on Forums.net), or you can disable the welcome window and/or the icon by going to Plugins > Manage > Custom Mini-Profile Creator and changing the Show Help option.
