Salu Mazzu

In onderlinge overeenkomst vat Charleroi de play-offs voor degradatie aan zonder Felice Mazzu. Voorlopig neemt Frank Defays over. De club ontvouwt in een moeite door een ambitieus herstelplan. Lees: de voorzichtige aanpak die van Charleroi een van de vier clubs maakte die systematisch geen verlies leden, wordt verlaten en over een paar jaar is Charleroi net zo ziek als de rest van de JPL.

Een van de symptomen van het zieke voetbalbeleid is net het voortdurend ontslaan van coaches als het even wat minder gaat. Zo zijn aan het einde van de reguliere competitie nog 6 van de 16 oorspronkelijke trainers actief. Behalve de top-6, zonder Club Brugge, is daar STVV bij, dat Thorsten Fink in het zadel hield, waarschijnlijk mee doordat STVV nooit echt in degradatiegevaar verkeerde. Al de rest zette dezelfde trainer aan de deur die niet lang voordien nog een redder in nood was of een baken van vertrouwen. Kortrijk zelfs twee keer, net als Westerlo, al moeten we de Turkse leiding nageven dat ze Rik De Mil niet omwille van het resultaat - behoud - hebben ontslagen maar door de manier waarop.

't Is niet dat een ontslag nooit werkt, ttz heel soms vergaat het een ploeg beter na een wissel. Meestal is dat gewoon "regression to the mean": Rob Schoofs zei in ET dat de ploeg onder Defour niet slechter speelde maar vaak pech had, terwijl het onder Hasi punten pakte en vertrouwen opdeed. Dat lijkt dan ook de enige werking van een ontslag: hopen op puntjes en dat de spelers geloven dat het aan de nieuwe trainer ligt. Daarom worden coaches meestal ontslagen net voor een match tegen een zwakke tegenstander. Intussen blijf je als trainer maar reputatieschade lijden, tot een club weer iemand nodig heeft om de volgende zondebok te spelen. En dankzij de "regression to the mean" kan je ergens overnemen waar het met jou beter gaat, of toch niet veel slechter, tenzij je De Boeck heet. Volgend seizoen begint de stoelendans van voor af aan.

Waar Mazzu nu heen gaat, na te "mislukken" bij Anderlecht - ik denk wel dat het qua stijl een miscast was, al vind ik niet dat Riemer zo stijlrijk langs de lijn staat - en twee matige seizoenen Charleroi, is maar de vraag. Nu Geraerts en Blessin achtereenvolgens met Union nog beter doen dan in zijn mirakeljaar, is zijn status sterk gedevalueerd. Wie bij Charleroi aan de slag gaat en daar zo weer buitenvliegt omdat de steile ambities overdreven blijken, wie weet, Ronny Deila misschien?