EK - impressies

Enkele losse indrukken over dit EK, op het veld en in de studio. Voeg gerust toe.

- Enkele analisten schijnen te vinden dat het voetbal met al die camera's té fair geworden is. Ze missen de hand van Maradona, de kopstoot van Zidane, de karatetrap van De Jong. Ik begrijp wat ze bedoelen maar ik onthou toch liever de halve omhaal met links van Zidane in de CL-finale, die àndere goal van Maradona tegen Engeland, en bij gebrek aan memorabele momenten van De Jong, de zwevende kopstoot van Van Persie. Ik hou van een mooie tackle, niet van één die mogelijk een carrière beëindigt. En als er dan toch gefaket moet worden, laat het dan maar Pele zijn overstapje zijn, voor hij de mooiste goal ooit niet scoorde.
- "De wet van Wilmots" is mijn term voor een Belgische bondscoach die, net zoals Willy en Roberto, in zijn eerste maanden logische keuzes maakt, veel wint en iedereen achter zich krijgt, waardoor hij begint te geloven dat hij meer kan dan een ander. Dan gaat hij onlogische keuzes maken in de hoop van een tactische meesterzet, die veel vaker een miskleun blijkt. Carrasco linksback was het moment waarop de wet van Wilmots is gaan gelden voor Tedesco. We mogen ons nu verwachten aan Lukaku op de flank of Doku als valse 9, om te compenseren en aldus verder in het drijfzand te zakken.
- Er wordt weer meer gescoord vanop afstand. Een tijd geleden werd nog onheil afgeroepen over al dat getiktak, door Pep zijn grote schuld. Maar het voetbal golft tactisch al decennia op en neer. Er wordt bijvoorbeeld meer door het centrum gecombineerd, vind ik. Mooie sport toch.
- Ons "uit-shirt" op zijn Kuifjes vind ik nog origineel maar over het algemeen blijven die immer vernieuwende kleuren commerciële misbaksels. Roos en donkerblauw is een puike kleurencombo maar wat heeft dat nu toch met Duitsland te maken?
- Had een schorre Van Nieuwkerke nu wél of niet met hoestsiroop en dafalgan aan de presentatietafel moeten verschijnen? Misschien past het in de trend om positief te discrimineren, in dit geval mensen die slecht bij stem zijn, of beter "andersvocalen".
- Is Tess Elst een goeie debutante op TV? Als interviewster vond ik ze zeer verfrissend. Met haar kleine gestalte moest ze altijd wat opkijken naar de interviewee en dat had iets nederigs. Voor deze ouwe zak is zij een zeer leuke verschijning en toch geen babe. Als presentatrice vind ik haar onzeker. Ze moet ook afleren haar gast-analist telkens aan te vullen met "ja" en "mhm". Op de radio hoor je dat ook steeds vaker. Het stoort.
- Wie ik met plezier wederhoor is Eddy Demarez. Die is al wel een tijdje terug achter de micro maar ik vind hem na PVDB toch de beste commentator. Vooral vind ik hém het best voorbeeld van een tweede kans. Uitgebreid door het stof, een beetje buiten proportie voor de misdaad maar in het huidige klimaat een goed voorbeeld gesteld. Zijn hersteltraject duurde lang en bleef niet beperkt tot tactisch buiten beeld blijven. Hij heeft een soort van band opgebouwd met de Cats en zet zich in voor vrouwvriendelijkheid. Zo moet dat dus, in tegenstelling tot andere bekende voorbeelden, waar een totaal gebrek aan schuldinzicht tot rechtzaken leidt en de eigen ondergang, of alcohol ingeroepen wordt als excuus en de pauzeknop met perfecte timing is uitgedrukt.
- Iemand lijkt Filip Joos erop gewezen te hebben dat hij zijn enthousiasme altijd onderstreepte met een herhaling. "Ze zijn nog niet uitgeteld! Ze zijn nog niét ... uitgeteld". Hij doet het niet meer. Hij is gekalmeerd en laat al eens een stilte maar alleen Rik kon een lange stilte laten vallen om dat uit te pakken met onsterfelijke woorden.