De teloorgang van de Braziliaanse nationale ploeg
datgaaterlos, Jari L., and 2 more like this
Post by cornervlag on Sept 12, 2024 10:00:43 GMT 1
De crisis bij de Seleção heeft haar voorlopig dieptepunt bereikt. Tegen de Braziliaanse gewoonte in, is men in de pers mild voor de bondscoach Dorival Jr. Men wijst eerder naar de bond, die onmachtig lijkt om de structurele problemen van het Braziliaans voetbal tegen te gaan. Het land moet het straks 24 jaar zonder wereldtitel stellen, een evenaring van de "droogte" tussen 1970 en 1994. Weinig doet echter vermoeden dat de Goddelijke Kanaries in 2026 het WK kunnen winnen. Momenteel dreigt zelfs eerder het quasi onmogelijke: dat het land zich niet eens kwalificeert.
Na het debacle van 2014 in eigen land, met de nog niet verteerde 1-7 tegen Duitsland, ging Brazilië er in 2018 uit tegen ons, en in 2022 tegen Kroatië. Neymar weende hete tranen toen omdat hij besefte dat zijn tijdperk ten einde was en hij als leider van zijn generatie niet voor een triomf zou zorgen. Sinds Neymar geblesseerd is, rust de druk op de frêle schouders van Vini Jr. Die is bij Madrid al enkele seizoenen de aanvalsleider maar zal zich toch wat comfortabeler voelen met een échte superster als Mbappé naast zich. Bij Brazilië zijn de verwachtinge veel te hoog voor wat deze vleugelspits kan bieden. Achter en naast hem gaapt een leegte, zij het dat er zich enkele toptalenten aandienen: Endrick en Estevão.
De voorgangers van Dorival Jr, Tite en Fernando Diniz (interim voor de nooit opgedaagde Ancelotti), zagen het verval voor hun ogen gebeuren. Tite hield nog enigszins stand maar Diniz slaagde er niet in zijn succesvolle "Braziliaanse" tactiek van bij Fluminense over te zetten op de "Europese" selectie. Zelfs hij kreeg respijt van de pers, die de vinger op de wonde legde.
In dit artikel herhaalt de journalist van Globo het grootste pijnpunt: doordat Braziliaanse beloften al in hun tienerjaren worden verkocht, krijgen ze niet de kans zich te ontwikkelen in de schoot van het Braziliaanse voetbal, wat noch hen noch Brazilië ten goede komt. Ze worden al te vroeg opgeleid naar Europees model: fysieke en tactische scholing met de nadruk op het collectieve. Brazilië heeft een eigen voetbalcultuur - zeg maar DNA - dat veel meer uitgaat van de individuele inspiratie en gepaard gaat met intuîtieve tempowisselingen. We hebben daar al eens over geschreven: het Fluminense van Diniz speelde (hij is er intussen ontslagen) een "relationeel" voetbal, waarin spelers niet opereren volgens vaste formaties maar wel situaties herkennen waarin ze dan een relevante techniek kunnen toepassen. Na jaren van uitverkoop is dat DNA aan het uitsterven. Nog een symptoom is dat de lange traditie van vleugelverdedigers aan zijn einde gekomen lijkt.
Toen de Braziliaanse bond enkele jaren geleden Carlos Ancelotti aankondigde, was het land verdeeld: de enen vonden dat het nekschot voor de Braziliaanse voetbalcultuur, de anderen oordeelden dat hier misschien de oplossing lag om de Europees geschoolde selectie te doen presteren. Toen Ancelotti bedankte voor de eer, trok het gekrenkte Brazilië zich in zijn schulp: de zeer gewaardeerde Dorival Jr, van eigen bodem, zou tonen dat het land geen vreemdelingen nodig had en zelf zijn boontjes zou doppen.
De toon is gekeerd. De pers roept om een coach van wereldklasse, al moet dat dan een buitenlander zijn. Men is radeloos en hopeloos over de eigen selectie, de eigen competitie, zelfs de hele eigen voetbalcultuur.
"Waarom worden de eerste drie ploegen in onze competitie getraind door een buitenlander? Waarom zijn de beste ontwikkeling van ploegen de voorbije twee jaren geleverd door buitenlanders (Abel Ferreira bij Palmeiras en Juan Pablo Vojvoda bij Fortaleza)? Waarom stond het team met het mooiste voetbal in het recente verleden - Flamengo onder Jorge Jesus - onder leiding van een buitenlander? Waarom is geen enkele Braziliaanse trainer aan de slag bij een topclub in Europa? Als Tite het niet kon, en Diniz niet en Dorival Jr evenmin, WIE DAN WEL???"
Onder die noodkreet zit een roep om structurele veranderingen. Een aanpassing van de kalender, zodat de eigen competitie niet meer haaks staat op de Europese. Maatregelen om jonge spelers langer aan de club van herkomst te binden. Maar vooral: meer geduld bij clubs en bond om de voetbalcultuur opnieuw te ontwikkelen met behulp van technici en bestuursleden die wat langer krediet krijgen dan de volgende verlieswedstrijd. En bidden natuurlijk, altijd blijven bidden.
Na het debacle van 2014 in eigen land, met de nog niet verteerde 1-7 tegen Duitsland, ging Brazilië er in 2018 uit tegen ons, en in 2022 tegen Kroatië. Neymar weende hete tranen toen omdat hij besefte dat zijn tijdperk ten einde was en hij als leider van zijn generatie niet voor een triomf zou zorgen. Sinds Neymar geblesseerd is, rust de druk op de frêle schouders van Vini Jr. Die is bij Madrid al enkele seizoenen de aanvalsleider maar zal zich toch wat comfortabeler voelen met een échte superster als Mbappé naast zich. Bij Brazilië zijn de verwachtinge veel te hoog voor wat deze vleugelspits kan bieden. Achter en naast hem gaapt een leegte, zij het dat er zich enkele toptalenten aandienen: Endrick en Estevão.
De voorgangers van Dorival Jr, Tite en Fernando Diniz (interim voor de nooit opgedaagde Ancelotti), zagen het verval voor hun ogen gebeuren. Tite hield nog enigszins stand maar Diniz slaagde er niet in zijn succesvolle "Braziliaanse" tactiek van bij Fluminense over te zetten op de "Europese" selectie. Zelfs hij kreeg respijt van de pers, die de vinger op de wonde legde.
In dit artikel herhaalt de journalist van Globo het grootste pijnpunt: doordat Braziliaanse beloften al in hun tienerjaren worden verkocht, krijgen ze niet de kans zich te ontwikkelen in de schoot van het Braziliaanse voetbal, wat noch hen noch Brazilië ten goede komt. Ze worden al te vroeg opgeleid naar Europees model: fysieke en tactische scholing met de nadruk op het collectieve. Brazilië heeft een eigen voetbalcultuur - zeg maar DNA - dat veel meer uitgaat van de individuele inspiratie en gepaard gaat met intuîtieve tempowisselingen. We hebben daar al eens over geschreven: het Fluminense van Diniz speelde (hij is er intussen ontslagen) een "relationeel" voetbal, waarin spelers niet opereren volgens vaste formaties maar wel situaties herkennen waarin ze dan een relevante techniek kunnen toepassen. Na jaren van uitverkoop is dat DNA aan het uitsterven. Nog een symptoom is dat de lange traditie van vleugelverdedigers aan zijn einde gekomen lijkt.
Toen de Braziliaanse bond enkele jaren geleden Carlos Ancelotti aankondigde, was het land verdeeld: de enen vonden dat het nekschot voor de Braziliaanse voetbalcultuur, de anderen oordeelden dat hier misschien de oplossing lag om de Europees geschoolde selectie te doen presteren. Toen Ancelotti bedankte voor de eer, trok het gekrenkte Brazilië zich in zijn schulp: de zeer gewaardeerde Dorival Jr, van eigen bodem, zou tonen dat het land geen vreemdelingen nodig had en zelf zijn boontjes zou doppen.
De toon is gekeerd. De pers roept om een coach van wereldklasse, al moet dat dan een buitenlander zijn. Men is radeloos en hopeloos over de eigen selectie, de eigen competitie, zelfs de hele eigen voetbalcultuur.
"Waarom worden de eerste drie ploegen in onze competitie getraind door een buitenlander? Waarom zijn de beste ontwikkeling van ploegen de voorbije twee jaren geleverd door buitenlanders (Abel Ferreira bij Palmeiras en Juan Pablo Vojvoda bij Fortaleza)? Waarom stond het team met het mooiste voetbal in het recente verleden - Flamengo onder Jorge Jesus - onder leiding van een buitenlander? Waarom is geen enkele Braziliaanse trainer aan de slag bij een topclub in Europa? Als Tite het niet kon, en Diniz niet en Dorival Jr evenmin, WIE DAN WEL???"
Onder die noodkreet zit een roep om structurele veranderingen. Een aanpassing van de kalender, zodat de eigen competitie niet meer haaks staat op de Europese. Maatregelen om jonge spelers langer aan de club van herkomst te binden. Maar vooral: meer geduld bij clubs en bond om de voetbalcultuur opnieuw te ontwikkelen met behulp van technici en bestuursleden die wat langer krediet krijgen dan de volgende verlieswedstrijd. En bidden natuurlijk, altijd blijven bidden.
Geschreven door cornervlag
Sept 12, 2024 10:00:43 GMT 1
Sept 12, 2024 10:00:43 GMT 1
Lees meer over:
Deel dit artikel: