VoetbalBE 
Royal Football Club Seraing
Admin, Ourolewhiteboy, and 8 more like this
Post by 🐺wolvenberg🐺 on Jul 13, 2021 19:37:09 GMT 1
Royal Football Club Seraing
Geschiedenis
In 1904 ontstond FC Sérésien in de op achttien na grootste stad van België, namelijk Seraing, in de provincie Luik. In 1906 sloot de club zich aan bij de KBVB, waar het stamnummer 17 kreeg. Bij het 25-jarig bestaan kreeg de club de koninklijke titel om vanaf dan door het leven te gaan als RFC Sérésien. In 1924 trad de club aan op het derde Belgische niveau, wat toen nog 'bevordering' heette. In 1930 slorpte de Luikse club FC Beaujéjour op, een seizoen later (1930/1931) eindigde men als nummer twee in z'n reeks, wat promotie opleverde naar de Belgische tweede klasse. Daar zou men achttien seizoenen verblijven, tot de degradatie in 1951/1952. Een vierde plaats in het seizoen 1932/1933 zou uiteindelijk in heel die periode hun beste resultaat zijn.
RFC Sérésien werd niet meer en niet minder dan een liftclub tussen tweede en derde afdeling, in de jaren zeventig zakte de club zelfs tot tweemaal toe weg naar het vierde niveau.
In 1979 begon de Luikse club aan een steile opmars. Men haalde de titel op het vierde niveau (bevordering) en het jaar daarna volgde de promotie naar het tweede niveau. In 1981/1982 begon rood-zwart in tweede klasse en eindigde het als tweede, een jaar later pakte de club de titel en promoveerde die zo voor het eerst naar de elitereeks van onze vaderlandse competitie. Vijf jaar later degradeerden de Métallo's terug naar tweede nationale. Op een vijfde plaats na in 1983/1984, speelde men elk jaar tegen de degradatie. Zes jaar later, na zelfs één seizoen in derde gespeeld te hebben, promoveerde men terug naar het hoogste niveau. De Métallos verbaasden vriend en vijand en eindigden als derde achter RSC Anderlecht en Club Brugge en vóór Charleroi en Antwerp. De buren van Standard eindigden als zesde en haalden zelfs geen Europees ticket.
In 1994 veranderde RFC Sérésien van naam naar RFC Seraing, en speelde de club de enige twee Europese duels ooit tegen het Russische Dinamo Moskou. Op Stade du Pairay werd het 3-4 voor de Russen. In Rusland gingen de Métallos met 0-1 winnen, niet genoeg voor kwalificatie vanwege meer uitdoelpunten voor de Moskovieten.
RFC Seraing behaalde nog een negende en zestiende plaats in de hoogste klasse vooraleer men opgeslorpt werd door de buren van Standard Luik in 1996. In het 92-jarige bestaan van de club werd er welgeteld één eretitel behaald. Die eer was weggelegd voor Nico Claesen, die in 1984 topschutter werd met 27 doelpunten.
Bressoux en La Débrouille
Met het verdwijnen van RFC Seraing besloot men in Bressoux (een deelgemeente van de stad Luik) om te verhuizen naar Seraing en hun thuiswedstrijden af te werken in het Stade du Pairay. De club had rood-zwart-geel als clubkleuren en droeg de geuzennaam Les Tigres. Men veranderde de naam van RFC Bressoux in R.U.L Seraing en won in 1997/1998 de play-offs in de eerste provinciale Luik, waardoor men promoveerde naar bevordering. Deze club droeg stamnummer 23 en werd opgericht in 1901. Les Tigres werkten zich uiteindelijk op tot in de derde nationale en namen in 2006 de naam FC Sérésien aan - in de Vlaamse pers sprak men meestal over FC Seraing.
Maar om te kunnen bijblijven moeten we even terug naar 1996. Door het verdwijnen van het originele RFC Seraing werd er een nieuwe club opgericht. FC La Débrouille Seraing werd boven het doopvont gehouden, kreeg stamnummer 9310 en startte in de vierde provinciale van de provincie Luik. In 2005 wijzigde de club zijn naam naar FC Seraing en een jaar later speelde men Kamion in tweede provinciale In 2008 dwong men zelfs de promotie af naar de nationale afdelingen.
FC Seraing (stamnummer 9310) werd ingedeeld in de D-reeks, maar door het faillissement van Verbroedering Geel moest er een plaats ingevuld worden in de C-reeks. Seraing werd het slachtoffer van dienst, wat zorgde voor minder interesse van de fans uit. De Luikenaars protesteerden door de eerste twee wedstrijden niet te spelen, echter zonder succes, dus begon men toch maar te voetballen. Net voor de winterstop telde men welgeteld één schamel puntje en het bestuur besloot forfait te geven voor de terugronde. Men wilde fusioneren met RFC Sérésien, dat in derde afdeling speelde en zo geschiedde ook in 2008.
Met de hulp van Dominique D'Onofrio
In 1922 werd Sporting Club de Boussu-Bois boven het doopvont gehouden en kreeg het stamnummer 167 toebedeeld. De club speelde in het groen en wit. In 1946 verscheen deze club voor het eerst in de nationale afdelingen. De club ging op en af tussen nationale en eerste provinciale, om uiteindelijk in 1982 te fusioneren met CS Élouges (stamnummer 2195) tot Royal Francs Borains.
In 2013 werd stamnummer 23 - ik hoop dat u nog kunt volgen - RFC Sérésien op dat moment actief in eerste provinciale Luik, overgenomen door het Franse FC Metz (toen actief in de Franse Ligue 2), alwaar Dominique D’Onofrio de rol vervulde van sportief directeur. Hij wilde de club zo snel mogelijk in tweede nationale krijgen. Op sportief vlak zou dat drie seizoenen in beslag nemen. Dat vond D’Onofrio te Poedel duren, dus ging hij op zoek naar een club in de hogere nationale afdelingen, waar hij eventueel het stamnummer van in handen kon krijgen. En ja hoor, Don D’Onofrio vond wat hij zocht in Royal Boussu-Dour Borinage, dat actief was in de tweede klasse op dat moment.
Stamnummer swingersparty
Royal Boussu-Dour Borinage had echter een eis: men zou meegaan in het verhaal indien men een stamnummer in handen kreeg van een ander team actief in de nationale afdelingen, zodat men niet helemaal moest herbeginnen op het allerlaagste niveau. Gek genoeg vond men dat in Charleroi, waar Charleroi-Fleurus actief was met stamnummer 5192 (nvdr: ik zie nu scheel van de stamnummers). Charleroi-Fleurus speelde in derde nationale, Charleroi-Fleurus was overigens ook nog eigenaar van stamnummer 94. In 2013 bracht men onder stamnummer 5192 Charleroi-Fleurus in competitie in derde nationale, waar men in 2014 uit degradeerde. Tegelijkertijd bracht men onder stamnummer 94 FC Charleroi onder in bevordering, dat overigens in 2014 ook degradeerde. Uiteindelijk ging men verder onder stamnummer 94, met de naam RC Charleroi-Couillet-Fleurus (wat, hou u vast aan de takken van de bomen, nu door het leven gaat als RAAL La Louvière - nee, niet het La Lou dat ooit in eerste speelde. Deze club ontstond als CS Couillet in 1919). Royal Boussu-Dour Borinage ging verder onder stamnummer 5192, onder de oude naam Francs Borains.
Stamnummer 94 fusioneerde met stamnummer 23, waardoor laatstgenoemde van de bondslijsten werd geschrapt. Ondertussen ontstond Seraing United, dat onder het voormalige stamnummer van Royal Boussu-Dour Borinage (176) in tweede kon spelen. In 2015 veranderde men de naam naar RFC Seraing.
Problemen van bij de start
Seraing ging in 2015 een verbintenis aan met investeringsmaatschappij Doyen Sports. Op die manier kreeg de investeerdersmaatschappij veel invloed op het transferbeleid van de club en verdacht veel leek op de constructie tussen Doyen Sports en het Nederlandse FC Twente. Seraing kreeg een boete van 136.000 euro van de FIFA, inclusief een transferverbod voor de eerstvolgende vier transferwindows. In januari 2016 besloot het gerecht van het arrondissement Luik deze transferban ongedaan te maken.
Onverwacht promoveren
In het seizoen 2019/2020 werd de competitie door de Covid-19-pandemie vroegtijdig stopgezet. KSC Lokeren (dat uiteindelijk fusioneerde met KSV Temse), KSV Roeselare (failliet verklaard) en Excelsior Virton (teruggezet naar tweede amateur) kregen geen nieuwe licentie voor het Belgische profvoetbal. Seraing was na Kamion KMSK Deinze de eerste in de rangschikking die wél een licentie profvoetbal kon bemachtigen en promoveerde zodoende naar 1B. Ook Lierse Kempenzonen promoveerde op deze manier naar de profreeksen. Seraing was als derde geëindigd in eerste amateur, na Deinze en THES Sport Tessenderlo.
Een jaartje 1B
Seraing begon dus aan zijn eerste jaar opnieuw bij de profs zonder het sportief te hebben afgedwongen. Union, daar was toen geen houden aan, maar Seraing legde wel beslag op de tweede plaats, die recht gaf op een duel met het nummer zeventien van de Jupiler Pro League. In de heenwedstrijd op Stade du Pairay eindigde het in een 1-1-gelijkspel tegen Waasland-Beveren. De return op de Freethiel eindigde in een 2-5-overwinning voor de Métallos. Na 25 jaar afwezigheid keerden de rood-zwarten dus terug naar het hoogste niveau van de Belgische voetbalpiramide.
Eerste vijf speeldagen
24 juli: KV Kortrijk vs Seraing
31 juli: Seraing vs KV Mechelen
8 augustus: Anderlecht vs Seraing
14 augustus: Seraing vs KV Oostende
21 augustus: Seraing vs Cercle Brugge
Bronnen
Wikipedia, officiële website van RFC Seraing, Grenatfactory.com en FCMetz.com
| Naam: | Royale Football Club Seraing |
| Stamnummer: | 167 |
| Bijnaam: | Métallos |
| Opgericht: | 1922 |
| Stadion: | Stade du Pairay |
| Capaciteit: | 8.207 |
| Kleuren: | rood-zwart |
| Telefoon: | 04 338 07 27 |
| E-mail: | info@rfc-seraing.be |
| Website: | www.rfc-seraing.be |
Geschiedenis
In 1904 ontstond FC Sérésien in de op achttien na grootste stad van België, namelijk Seraing, in de provincie Luik. In 1906 sloot de club zich aan bij de KBVB, waar het stamnummer 17 kreeg. Bij het 25-jarig bestaan kreeg de club de koninklijke titel om vanaf dan door het leven te gaan als RFC Sérésien. In 1924 trad de club aan op het derde Belgische niveau, wat toen nog 'bevordering' heette. In 1930 slorpte de Luikse club FC Beaujéjour op, een seizoen later (1930/1931) eindigde men als nummer twee in z'n reeks, wat promotie opleverde naar de Belgische tweede klasse. Daar zou men achttien seizoenen verblijven, tot de degradatie in 1951/1952. Een vierde plaats in het seizoen 1932/1933 zou uiteindelijk in heel die periode hun beste resultaat zijn.
RFC Sérésien werd niet meer en niet minder dan een liftclub tussen tweede en derde afdeling, in de jaren zeventig zakte de club zelfs tot tweemaal toe weg naar het vierde niveau.
In 1979 begon de Luikse club aan een steile opmars. Men haalde de titel op het vierde niveau (bevordering) en het jaar daarna volgde de promotie naar het tweede niveau. In 1981/1982 begon rood-zwart in tweede klasse en eindigde het als tweede, een jaar later pakte de club de titel en promoveerde die zo voor het eerst naar de elitereeks van onze vaderlandse competitie. Vijf jaar later degradeerden de Métallo's terug naar tweede nationale. Op een vijfde plaats na in 1983/1984, speelde men elk jaar tegen de degradatie. Zes jaar later, na zelfs één seizoen in derde gespeeld te hebben, promoveerde men terug naar het hoogste niveau. De Métallos verbaasden vriend en vijand en eindigden als derde achter RSC Anderlecht en Club Brugge en vóór Charleroi en Antwerp. De buren van Standard eindigden als zesde en haalden zelfs geen Europees ticket.
In 1994 veranderde RFC Sérésien van naam naar RFC Seraing, en speelde de club de enige twee Europese duels ooit tegen het Russische Dinamo Moskou. Op Stade du Pairay werd het 3-4 voor de Russen. In Rusland gingen de Métallos met 0-1 winnen, niet genoeg voor kwalificatie vanwege meer uitdoelpunten voor de Moskovieten.
RFC Seraing behaalde nog een negende en zestiende plaats in de hoogste klasse vooraleer men opgeslorpt werd door de buren van Standard Luik in 1996. In het 92-jarige bestaan van de club werd er welgeteld één eretitel behaald. Die eer was weggelegd voor Nico Claesen, die in 1984 topschutter werd met 27 doelpunten.
Seraing in de jaren '90
Bressoux en La Débrouille
Met het verdwijnen van RFC Seraing besloot men in Bressoux (een deelgemeente van de stad Luik) om te verhuizen naar Seraing en hun thuiswedstrijden af te werken in het Stade du Pairay. De club had rood-zwart-geel als clubkleuren en droeg de geuzennaam Les Tigres. Men veranderde de naam van RFC Bressoux in R.U.L Seraing en won in 1997/1998 de play-offs in de eerste provinciale Luik, waardoor men promoveerde naar bevordering. Deze club droeg stamnummer 23 en werd opgericht in 1901. Les Tigres werkten zich uiteindelijk op tot in de derde nationale en namen in 2006 de naam FC Sérésien aan - in de Vlaamse pers sprak men meestal over FC Seraing.
Maar om te kunnen bijblijven moeten we even terug naar 1996. Door het verdwijnen van het originele RFC Seraing werd er een nieuwe club opgericht. FC La Débrouille Seraing werd boven het doopvont gehouden, kreeg stamnummer 9310 en startte in de vierde provinciale van de provincie Luik. In 2005 wijzigde de club zijn naam naar FC Seraing en een jaar later speelde men Kamion in tweede provinciale In 2008 dwong men zelfs de promotie af naar de nationale afdelingen.
FC Seraing (stamnummer 9310) werd ingedeeld in de D-reeks, maar door het faillissement van Verbroedering Geel moest er een plaats ingevuld worden in de C-reeks. Seraing werd het slachtoffer van dienst, wat zorgde voor minder interesse van de fans uit. De Luikenaars protesteerden door de eerste twee wedstrijden niet te spelen, echter zonder succes, dus begon men toch maar te voetballen. Net voor de winterstop telde men welgeteld één schamel puntje en het bestuur besloot forfait te geven voor de terugronde. Men wilde fusioneren met RFC Sérésien, dat in derde afdeling speelde en zo geschiedde ook in 2008.
Met de hulp van Dominique D'Onofrio
In 1922 werd Sporting Club de Boussu-Bois boven het doopvont gehouden en kreeg het stamnummer 167 toebedeeld. De club speelde in het groen en wit. In 1946 verscheen deze club voor het eerst in de nationale afdelingen. De club ging op en af tussen nationale en eerste provinciale, om uiteindelijk in 1982 te fusioneren met CS Élouges (stamnummer 2195) tot Royal Francs Borains.
In 2013 werd stamnummer 23 - ik hoop dat u nog kunt volgen - RFC Sérésien op dat moment actief in eerste provinciale Luik, overgenomen door het Franse FC Metz (toen actief in de Franse Ligue 2), alwaar Dominique D’Onofrio de rol vervulde van sportief directeur. Hij wilde de club zo snel mogelijk in tweede nationale krijgen. Op sportief vlak zou dat drie seizoenen in beslag nemen. Dat vond D’Onofrio te Poedel duren, dus ging hij op zoek naar een club in de hogere nationale afdelingen, waar hij eventueel het stamnummer van in handen kon krijgen. En ja hoor, Don D’Onofrio vond wat hij zocht in Royal Boussu-Dour Borinage, dat actief was in de tweede klasse op dat moment.
Dominique D'Onofrio
Stamnummer swingersparty
Royal Boussu-Dour Borinage had echter een eis: men zou meegaan in het verhaal indien men een stamnummer in handen kreeg van een ander team actief in de nationale afdelingen, zodat men niet helemaal moest herbeginnen op het allerlaagste niveau. Gek genoeg vond men dat in Charleroi, waar Charleroi-Fleurus actief was met stamnummer 5192 (nvdr: ik zie nu scheel van de stamnummers). Charleroi-Fleurus speelde in derde nationale, Charleroi-Fleurus was overigens ook nog eigenaar van stamnummer 94. In 2013 bracht men onder stamnummer 5192 Charleroi-Fleurus in competitie in derde nationale, waar men in 2014 uit degradeerde. Tegelijkertijd bracht men onder stamnummer 94 FC Charleroi onder in bevordering, dat overigens in 2014 ook degradeerde. Uiteindelijk ging men verder onder stamnummer 94, met de naam RC Charleroi-Couillet-Fleurus (wat, hou u vast aan de takken van de bomen, nu door het leven gaat als RAAL La Louvière - nee, niet het La Lou dat ooit in eerste speelde. Deze club ontstond als CS Couillet in 1919). Royal Boussu-Dour Borinage ging verder onder stamnummer 5192, onder de oude naam Francs Borains.
Stamnummer 94 fusioneerde met stamnummer 23, waardoor laatstgenoemde van de bondslijsten werd geschrapt. Ondertussen ontstond Seraing United, dat onder het voormalige stamnummer van Royal Boussu-Dour Borinage (176) in tweede kon spelen. In 2015 veranderde men de naam naar RFC Seraing.
Problemen van bij de start
Seraing ging in 2015 een verbintenis aan met investeringsmaatschappij Doyen Sports. Op die manier kreeg de investeerdersmaatschappij veel invloed op het transferbeleid van de club en verdacht veel leek op de constructie tussen Doyen Sports en het Nederlandse FC Twente. Seraing kreeg een boete van 136.000 euro van de FIFA, inclusief een transferverbod voor de eerstvolgende vier transferwindows. In januari 2016 besloot het gerecht van het arrondissement Luik deze transferban ongedaan te maken.
Onverwacht promoveren
In het seizoen 2019/2020 werd de competitie door de Covid-19-pandemie vroegtijdig stopgezet. KSC Lokeren (dat uiteindelijk fusioneerde met KSV Temse), KSV Roeselare (failliet verklaard) en Excelsior Virton (teruggezet naar tweede amateur) kregen geen nieuwe licentie voor het Belgische profvoetbal. Seraing was na Kamion KMSK Deinze de eerste in de rangschikking die wél een licentie profvoetbal kon bemachtigen en promoveerde zodoende naar 1B. Ook Lierse Kempenzonen promoveerde op deze manier naar de profreeksen. Seraing was als derde geëindigd in eerste amateur, na Deinze en THES Sport Tessenderlo.
Een jaartje 1B
Seraing begon dus aan zijn eerste jaar opnieuw bij de profs zonder het sportief te hebben afgedwongen. Union, daar was toen geen houden aan, maar Seraing legde wel beslag op de tweede plaats, die recht gaf op een duel met het nummer zeventien van de Jupiler Pro League. In de heenwedstrijd op Stade du Pairay eindigde het in een 1-1-gelijkspel tegen Waasland-Beveren. De return op de Freethiel eindigde in een 2-5-overwinning voor de Métallos. Na 25 jaar afwezigheid keerden de rood-zwarten dus terug naar het hoogste niveau van de Belgische voetbalpiramide.
RFC Seraing seizoen 2020-2021 in de Croky Cup
Eerste vijf speeldagen
24 juli: KV Kortrijk vs Seraing
31 juli: Seraing vs KV Mechelen
8 augustus: Anderlecht vs Seraing
14 augustus: Seraing vs KV Oostende
21 augustus: Seraing vs Cercle Brugge
Bronnen
Wikipedia, officiële website van RFC Seraing, Grenatfactory.com en FCMetz.com
Lees meer over:
kan je mss wel gebruiken als bron in het KRC verhaal. 
Artikels laden...
icon in the bottom right bar (may not be applicable if you're on Forums.net), or you can disable the welcome window and/or the icon by going to Plugins > Manage > Custom Mini-Profile Creator and changing the Show Help option.
Post by 🐺wolvenberg🐺 on Jul 13, 2021 19:59:08 GMT 1