voetbalsite.com 
Het Red Bull voetbalconcern - (2) Salzburg
Admin, Ourolewhiteboy, and 2 more like this
Post by cornervlag on Feb 8, 2023 13:46:26 GMT 1
Red Bull, het bedrijf achter de gelijknamige energiedrank, is de eigenaar van vier voetbalclubs: één in Oostenrijk, Duitsland, de VS en Brazilië. Na de eerste successen van Red Bull Salzburg, zijn nu ook Leipzig, New York en Bragantino aan een opmars bezig in hun respectievelijke competities. Die successen zijn niet louter een gevolg van de financiële inbreng van het concern, maar ook van een gemeenschappelijke voetbalfilosofie, die nu zijn weg vindt naar andere clubs doordat de technische staf uit de Red Bull groep zijn vleugels uitslaat. (Zelf gevonden!)
In deze artikelenreeks gaan we dieper in op de zakelijke en sportieve filosofie van Red Bull, met een vergrootglas op elk van die vier clubs. In dit artikel: moederclub Red Bull Salzburg.
De radicale overname
Niet lang nadat Red Bull zijn avontuur in de Formule 1 startte met de overname van de Jaguar-renstal, deed het hetzelfde in het voetbal. Dietrich Mateschitz begon in de competitie van zijn thuisland Oostenrijk en kocht Austria Salzburg over, een subtopper uit de geboortestad van Mozart. De overname was radicaal: Mateschitz wiste de volledige clubgeschiedenis uit en stelde op de website van Red Bull Salzburg dat de club ontstond in 2005. Daarnaast veranderde hij de clubkleuren van mauve naar rood-wit. Het zal niet verbazen dat de supporters van Austria Salzburg op hun achterste poten stonden. Uit heel Europa kwam steun voor de “tradizionsverein” tegen dergelijke verregaande commercialisering, om niet te zeggen opslokking. Tegen de plannen van Mateschitz, die met zijn eigengereide methodes een sympathisant was van Trump, was echter geen kruid gewassen. De gesprekken tussen fanclubs en bestuur haalden niks uit, ’t is te zeggen, Mateschitz was bereid het paars te behouden als kleur van de kousen van de keeper bij uitwedstrijden. Deze belediging was de ultieme steek voor de trouwe supporters, die hun club dan maar heroprichtten, zoals wel vaker gebeurt, in de amateurreeksen. De supporters die liever eersteklassevoetbal bijwoonden, namen de dictatoriale trekjes van Mateschitz en Red Bull erbij.
Het onmiddellijk succes
Wat zal geholpen hebben is dat de omgedoopte club vrijwel meteen succes had en dat bestendigde in het afgelopen decennium. Het tweede seizoen onder de Red Bull-vlag, met Giovanni Trapattoni en Lothar Matthäus aan het roer, werd Salzburg kampioen. Van 2008 tot 2012 waren drie Nederlanders aan de slag als T1: Co Adriaanse, Huub Stevens en Ricardo Moniz. Zij werden allen éénmaal kampioen. Nadien ging de club de Duits-Oostenrijkse toer op. Bij Paderborn werd Roger Schmidt weggehaald, op voorspraak van de nieuwe TD Ralf Rangnick. Die moest in het eerste seizoen Austria Wien nog laten voorgaan, maar de titel van 2013-2014 betekende de eerste van negen in een tot op heden onafgebroken titelreeks. Adi Hütter nam de volgende voor zijn rekening, Peter Zeidler moest na een slechte start opstappen maar Óscar García werd alsnog kampioen en verlengde die titel het jaar daarop.
Sinds García hanteert Red Bull Salzburg het systeem van eigen opgeleide trainers, die vanuit de jeudcoaching doorstromen, eventueel na een tussenstap bij een andere club uit het concern. De eerste was Marco Rose, die eerst de U16 en U18 onder zijn hoede had en nadien tweemaal kampioen werd met het eerste elftal. Na korte passages bij Mönchengladbach en Dortmund traint hij nu het paradepaardje uit de stal, RB Leipzig. Ook Jesse Marsch werd tweemaal op rij kampioen. De Amerikaan had al van het grote werk mogen proeven bij de New York Red Bulls. Hij is nu aan de slag bij Leeds. De huidige trainer van Salzburg is Matthias Jaissle, die zijn carrière begon bij de jeugd van RB Leipzig, even assistent speelde bij Brøndby en nadien via de U18 van Salzburg belandde waar hij nu zit. Hij breide het negende stuk aan de titelreeks en mocht bijtekenen tot 2025.
Architect Rangnick
De ware architect van het succes is natuurlijk Ralf Rangnick. Hij werd in 2012 aangesteld als Sportief Directeur bij zowel Salzburg als Leipzig en introduceerde bij beide clubs een doorgedreven tactiek van “gegenpressing”, die sindsdien school gemaakt heeft over heel de voetbalwereld. Hij zou hiertoe geïnspireerd geweest zijn door het indrukwekkende voetbal dat Valery Lobanovski hanteerde bij Dinamo Kiev in de jaren 80. Doordat hij trainers als Klopp, Tuchel, Hasenhüttl, Nagelsmann en vele andere Duitse of Oostenrijkse trainers rechtstreeks of onrechtstreeks heeft beïnvloed, wordt hij de “peetvader van het moderne Duitse voetbal” genoemd.
In 2015 liet hij de sportieve directie van Salzburg over aan Christoph Freund, die doorstroomde vanuit de eigen staf. In 2019 werd hij sportief coördinator van de ganse Red Bull-groep, inclusief de clubs in New York en Bragantino (Brazilië). Over de rol van Rangnick bij de andere clubs hebben we het nog wel. Onder zijn bewind verviervoudigde de marktwaarde van RB Salzburg tot 220 miljoen. Met uitgekiende transfers genereerde de club grote inkomsten. Ook afgelopen zomer haalde Salzburg 70 miljoen meer binnen dan het uitgaf. Toppers waren Brenden Aaronson (Leeds) en Karim Adeyemi (Dortmund), beide verpatst voor zo’n 30 miljoen. De transferlijstjes doen vermoeden dat er meer dan verregaande samenwerking is met nog andere clubs dan degene die officieel in het concern zitten. Op het thuisfront is het een komen en gaan van en naar FC Liefering, het Malinese Guidars FC duikt ook een paar keer op en het Deense Aalborg lijkt een leverancier. Aan de uitgaande kant vinden we Leeds, waar ex-coach Jesse Marsch aan de slag is.
Patronen
Bij Red Bull Salzburg vinden we dus enkele patronen terug, die we al ontwaarden bij de F1-renstal: als eindverantwoordelijke voor het sportief succes trekt men de absolute wereldtop aan: eerst Trapattoni, later, met meer inzicht, Rangnick, die de touwtjes volledig in handen krijgt voor een lange periode. Vervolgens leidt men zelf de technische staf op, die men net zoals de spelers stage laat lopen op niveaus net onder de top. In het voetbal heeft dat als bijkomend effect dat de macht van makelaars gebroken wordt, iets wat ook Roland Duchâtelet voor ogen had maar niet zo succesvol heeft uitgevoerd. De ploegen werken niet enkel zakelijk samen maar hanteren een gelijkaardige speelstijl, wat de aanpassingsperiode verkort maar vooral in het teken staat van succes.
Bronnen
* Wikipedia
* transfermarkt
* footballcravings.wordpress.com/2014/03/28/red-bull-salzburg-pressing-in-disguise/
Andere artikels:
* (1) Inleiding
* (3) New York
* (4) Leipzig
* (5) Ghana
* (6) Bragantino
In deze artikelenreeks gaan we dieper in op de zakelijke en sportieve filosofie van Red Bull, met een vergrootglas op elk van die vier clubs. In dit artikel: moederclub Red Bull Salzburg.
De radicale overname
Niet lang nadat Red Bull zijn avontuur in de Formule 1 startte met de overname van de Jaguar-renstal, deed het hetzelfde in het voetbal. Dietrich Mateschitz begon in de competitie van zijn thuisland Oostenrijk en kocht Austria Salzburg over, een subtopper uit de geboortestad van Mozart. De overname was radicaal: Mateschitz wiste de volledige clubgeschiedenis uit en stelde op de website van Red Bull Salzburg dat de club ontstond in 2005. Daarnaast veranderde hij de clubkleuren van mauve naar rood-wit. Het zal niet verbazen dat de supporters van Austria Salzburg op hun achterste poten stonden. Uit heel Europa kwam steun voor de “tradizionsverein” tegen dergelijke verregaande commercialisering, om niet te zeggen opslokking. Tegen de plannen van Mateschitz, die met zijn eigengereide methodes een sympathisant was van Trump, was echter geen kruid gewassen. De gesprekken tussen fanclubs en bestuur haalden niks uit, ’t is te zeggen, Mateschitz was bereid het paars te behouden als kleur van de kousen van de keeper bij uitwedstrijden. Deze belediging was de ultieme steek voor de trouwe supporters, die hun club dan maar heroprichtten, zoals wel vaker gebeurt, in de amateurreeksen. De supporters die liever eersteklassevoetbal bijwoonden, namen de dictatoriale trekjes van Mateschitz en Red Bull erbij.
Het onmiddellijk succes
Wat zal geholpen hebben is dat de omgedoopte club vrijwel meteen succes had en dat bestendigde in het afgelopen decennium. Het tweede seizoen onder de Red Bull-vlag, met Giovanni Trapattoni en Lothar Matthäus aan het roer, werd Salzburg kampioen. Van 2008 tot 2012 waren drie Nederlanders aan de slag als T1: Co Adriaanse, Huub Stevens en Ricardo Moniz. Zij werden allen éénmaal kampioen. Nadien ging de club de Duits-Oostenrijkse toer op. Bij Paderborn werd Roger Schmidt weggehaald, op voorspraak van de nieuwe TD Ralf Rangnick. Die moest in het eerste seizoen Austria Wien nog laten voorgaan, maar de titel van 2013-2014 betekende de eerste van negen in een tot op heden onafgebroken titelreeks. Adi Hütter nam de volgende voor zijn rekening, Peter Zeidler moest na een slechte start opstappen maar Óscar García werd alsnog kampioen en verlengde die titel het jaar daarop.
Sinds García hanteert Red Bull Salzburg het systeem van eigen opgeleide trainers, die vanuit de jeudcoaching doorstromen, eventueel na een tussenstap bij een andere club uit het concern. De eerste was Marco Rose, die eerst de U16 en U18 onder zijn hoede had en nadien tweemaal kampioen werd met het eerste elftal. Na korte passages bij Mönchengladbach en Dortmund traint hij nu het paradepaardje uit de stal, RB Leipzig. Ook Jesse Marsch werd tweemaal op rij kampioen. De Amerikaan had al van het grote werk mogen proeven bij de New York Red Bulls. Hij is nu aan de slag bij Leeds. De huidige trainer van Salzburg is Matthias Jaissle, die zijn carrière begon bij de jeugd van RB Leipzig, even assistent speelde bij Brøndby en nadien via de U18 van Salzburg belandde waar hij nu zit. Hij breide het negende stuk aan de titelreeks en mocht bijtekenen tot 2025.
Architect Rangnick
De ware architect van het succes is natuurlijk Ralf Rangnick. Hij werd in 2012 aangesteld als Sportief Directeur bij zowel Salzburg als Leipzig en introduceerde bij beide clubs een doorgedreven tactiek van “gegenpressing”, die sindsdien school gemaakt heeft over heel de voetbalwereld. Hij zou hiertoe geïnspireerd geweest zijn door het indrukwekkende voetbal dat Valery Lobanovski hanteerde bij Dinamo Kiev in de jaren 80. Doordat hij trainers als Klopp, Tuchel, Hasenhüttl, Nagelsmann en vele andere Duitse of Oostenrijkse trainers rechtstreeks of onrechtstreeks heeft beïnvloed, wordt hij de “peetvader van het moderne Duitse voetbal” genoemd.
In 2015 liet hij de sportieve directie van Salzburg over aan Christoph Freund, die doorstroomde vanuit de eigen staf. In 2019 werd hij sportief coördinator van de ganse Red Bull-groep, inclusief de clubs in New York en Bragantino (Brazilië). Over de rol van Rangnick bij de andere clubs hebben we het nog wel. Onder zijn bewind verviervoudigde de marktwaarde van RB Salzburg tot 220 miljoen. Met uitgekiende transfers genereerde de club grote inkomsten. Ook afgelopen zomer haalde Salzburg 70 miljoen meer binnen dan het uitgaf. Toppers waren Brenden Aaronson (Leeds) en Karim Adeyemi (Dortmund), beide verpatst voor zo’n 30 miljoen. De transferlijstjes doen vermoeden dat er meer dan verregaande samenwerking is met nog andere clubs dan degene die officieel in het concern zitten. Op het thuisfront is het een komen en gaan van en naar FC Liefering, het Malinese Guidars FC duikt ook een paar keer op en het Deense Aalborg lijkt een leverancier. Aan de uitgaande kant vinden we Leeds, waar ex-coach Jesse Marsch aan de slag is.
Patronen
Bij Red Bull Salzburg vinden we dus enkele patronen terug, die we al ontwaarden bij de F1-renstal: als eindverantwoordelijke voor het sportief succes trekt men de absolute wereldtop aan: eerst Trapattoni, later, met meer inzicht, Rangnick, die de touwtjes volledig in handen krijgt voor een lange periode. Vervolgens leidt men zelf de technische staf op, die men net zoals de spelers stage laat lopen op niveaus net onder de top. In het voetbal heeft dat als bijkomend effect dat de macht van makelaars gebroken wordt, iets wat ook Roland Duchâtelet voor ogen had maar niet zo succesvol heeft uitgevoerd. De ploegen werken niet enkel zakelijk samen maar hanteren een gelijkaardige speelstijl, wat de aanpassingsperiode verkort maar vooral in het teken staat van succes.
Bronnen
* Wikipedia
* transfermarkt
* footballcravings.wordpress.com/2014/03/28/red-bull-salzburg-pressing-in-disguise/
Andere artikels:
* (1) Inleiding
* (3) New York
* (4) Leipzig
* (5) Ghana
* (6) Bragantino
Lees meer over:
Artikels laden...
icon in the bottom right bar (may not be applicable if you're on Forums.net), or you can disable the welcome window and/or the icon by going to Plugins > Manage > Custom Mini-Profile Creator and changing the Show Help option.
